Det er siste time fredag, og matematikk står på timeplanen. Læraren er trøtt etter ei travel veke, og har heller ikkje fått planlagt økta så godt som ho i utgongspunktet hadde tenkt. Eg får vel improvisere, tenkjer ho. Det er lettare sagt enn gjort. Elevane er ukonsentrerte og har tankane ein heilt annan stad. Vesle Ole sit og vippar på stolen. "Sit i ro, Ole!" seier læraren. Siren kastar viskelær på Tore. Læraren ser det, men orkar ikkje gjere noko med det. Det er tross alt fredag! Tore ser at læraren ser det, og kjenner seg oversett. Det er ikkje første gongen Siren kastar viskelær! Han har fått nok. Før læraren får sukk for seg har han kasta seg over Siren og dreg ho i flettene.
Lat oss spola tilbake. Kva hende eigentleg her? Kva gjorde læraren feil? I "Kvalitetskolen" nemner Ogden prinsippet om lavest effektive inngrepsnivå. Ut i frå erfaring har ein funne ut at det er lettare å førebyggje problemåtferd, enn å meistra den når den allereie har oppstått. Spørsmålet er:
- Kva kan ein gjera for å førebyggja at det oppstår slike konfliktar som her?
-Korleis kan ein korrigera ein byrjande konflikt?
- Korleis skal ein gripa inn for å unngå å forstyrra resten av klassen mest mogleg, dersom det vert naudsynt?
I eit godt læringsmiljø meiner eg det er heil avgjerande at det er god arbeidsflyt. Ved å ha god arbeidsflyt kan ein unngå forstyrrande konfliktar. God planleggjing frå læraren si side er eit privilegium. Dersom elevane heile tida er aktive og oppmerksome, er sjansen for slike konfliktar betydeleg redusert. Eg trur også at haldninga læraren har til stoffet som vert presentert er svært viktig. Læraren i forteljinga ovanfor hadde ikkje førebudd seg og viste liten interesse for det som gjekk føre seg i klasserommet. Så klart det smittar så over på elevane!
Det er viktig at læraren har eit godt overblikk over klassen. Dersom det frå dag ein er klare reglar for kva som er lov og ikkje lov, vil elevane etter kvart gi opp å prøva å trossa dei. Det vesentlege er at regelbrot blir slått ned på ved kvart tilfelle. Dersom elevane får uklar respons frå læraren, vil dei heller ikkje korrigera åtferda si. Kor voldsom reaksjonen til læraren er, har altså mindre å seie. Det som er viktig er at læraren påpeikar åtferda til eleven kvar gong, enten eleven heiter Ole eller Siren. Med andre ord må læraren passe seg for feiltolking i persepsjonsprossesen. Det er lett å skulde på den eleven som "alltid" bryt reglane, dersom det oppstår ei konflikt. Men som det vert sagt: Skinnet bedrar!
I observasjonspraksisen vår syntest eg det var interessant å sjå koleis lærarane sitt kroppsspråk verka inn på elevane. Var det mykje bråk, kunne dette løysast ved ansiktsuttrykk og augnekontakt, non-verbal kommunikasjon. Slik kan læraren løysa ei byrjande konflikt utan at det går ut over konsentrasjonen til dei andre elevane i klassen.
Men kva når konflikta allereie er nådd, og Tore dreg Siren i flettene? Læraren må avverga konflikten direkte og samstundes forsøkja å gjennoprette ein god arbeidsflyt så snart som det lar seg gjere. Er det eit problem som angår heile klassen, kan læraren nok med fordel ta det opp i samla klasse. Ein bør også forsøke å la elevane løysa konflikten på eiga hand så langt som det let seg gjere. Men læraren må sjølvsagt fungere som ein veiledande meklar mellom dei ulike konfliktpartane. Er det ein konflikt som t.d. hende i friminuttet mellom to elevar, bør læraren enten ta problemet opp med elevane seinare, eller ta dei ut av klassa dersom det er nødvendig.
4 kommentarer:
Eg er enig i det du skriver Astrid. Det at elever ved aktivitet glemmer ut det å ture gjøken er riktig. Det jeg vil spøre meg selv, har elevene konsentrasjons evnen til å holde aktiviteten ved like i undervisnings timen, eller vil di automatisk gli bort etterhvert, å drive hekkan? Det er derimot viktig det du sier, at jo bedre forberedt læreren er desto mindre sjans er det for at aktiviteter utenfor læringen oppstår. Så vi lærere kan gjøre vårt for at det ikke skal forekomme.
Du kommer innpå det med regler å reaksjoner. Det mener jeg er en effektiv stopper for utenom aktivitet. Har du klare regler for hva som er lov å ikke lov. Å repeterer disse reglene ovenfor elevene, da vil elevene få reglene innprintet i hodet, og leve etter reglene uten å tenke over det.
Når det kommer til konflikter og reaksjoner, tror jeg at det er viktig at ein ikke peker ut enkelte elever. Eg trur det er viktig at elevene ikke føler det slik at di blir vist frem. At du fremhever ovenfor hele klassen at Ola Nordmann er slem å dum. Ein kan sei at det du gjorde der var feil ovenfor klasse reglene , men eg trur kanskje det er best å ta konflikten opp med di personene det gjelder? Hva er din mening?
Takk for kommentaren, Vegard!
Jo, eg er heilt einig med deg i det. Det er ikkje så lenge sidan eg var skuleelev sjølv, og det fantest ikkje noko meir audmjukande enn å bli "hengt ut" forran klassen berre for ein ørliten forgløymelse. Det er særs viktig at læraren seier ifrå på ein skikkeleg måte! "Slik du vil at andre skal vera mot deg, skal du vera mot andre!" Du kan ikkje brøla til eleven, og venta at eleven ikkje skal brøla tilbake.
Takk for at du tok deg tid til å svare på kommentaren min:D Syns du skriver ekstremt bra Astrid, du tar deg tid å du setter deg inn i stoffet. Det er viktig. Gleder meg til å lese mere fra dej
-Eit blikk kan seie meir enn 100 høge ord i klasserommet
Gammalt klasseromsord inspirert av Astrid:-)
Legg inn en kommentar